Państwa Skandynawskie, charakteryzują się indywidualnym modelem struktury i funkcji społecznych. Pozwala to zachować porządek, stabilność i bezpieczeństwo. Źródeł tak skonstruowanego ładu można upatrywać w trzech zjawiskach, które wzajemnie na siebie wpływają, a są to: siła państwa (władza), prawo i kultura. W zależności od tego, który z nich jest dominujący, zależy organizacja społeczeństwa, a także sposób rozstrzygania konfliktów, ochrony interesu społecznego i indywidualnego.
Państwa Europy Północnej uznały, że równość obywateli oraz ich dobrobyt są możliwe do osiągnięcia. Podstawą tego jest praworządność, egalitaryzm, sprawiedliwość społeczna, którą można uzyskać za pomocą równych i efektywnych stosunków pracy, jako podstawy rozwoju gospodarczego państwa.
Praworządność w opisywanych państwach zajmuje wysoką pozycję w katalogu wartości prawnie chronionych, które z kolei są podstawą systemów prawnych Norwegii, Szwecji i Danii. Stanowi ona niewątpliwie podstawę demokratycznego ustroju państw. Jest podkreślana wielokrotnie w aktach normatywnych, stanowionych na każdym szczeblu władzy, w placówkach publicznych, jak i prywatnych instytucjach, stając się wartością oczywistą. Dowodzi to wysokiej kulturze prawnej tych państw, w której kanony etyczne stają się nie tylko normami prawa, ale stanowią wyznacznik zachowania będąc pewnego rodzaju kodem kulturowym.
W ramach niniejszej pracy dr Joanna Siekiera opisuje zależności, jakie zachodzą pomiędzy prawem a kulturą Skandynawii, a także podejmuje polemikę na temat praworządności w kontekście wspomnianych już wartości społecznych.