Co do zasady, każda kara pozbawienia wolności ma swój początek oraz koniec. Jej wykonywaniu przyświeca cel, zdefiniowany w art. 67 Kodeksu karnego wykonawczego. Jednym z oczekiwań względem skazanego, jest dokonanie się u niego przemiany wewnętrznej, która powinna nastąpić w trakcie pobytu za więziennymi murami. Środki oddziaływania penitencjarnego, w postaci np. zatrudnienia czy też edukacji, winny pomóc więźniowi w przygotowaniu się do życia po opuszczeniu zakładu karnego. Jeżeli system penitencjarny ma spełniać cele reintegracyjne i tym samym przeciwdziałać zjawisku recydywy penitencjarnej, to musi występować odpowiednie i proporcjonalne oddziaływanie oraz stymulowanie więźniów do pracy nad sobą. Zagadnienie to jest szczególnie istotne, ponieważ dane statystyczne ciągle pokazują wysoki odsetek powrotów skazanych do jednostek penitencjarnych w związku z popełnieniem kolejnego lub kolejnych przestępstw.