Seminarium

Strategia dla Polski w środowisku Unii Europejskiej

Józefów, 17-18 października 2020 r.

Seminarium było poświęcone problemowi określenia miejsca Polski w zmieniającym się środowisku Unii Europejskiej. Przedmiotem zainteresowania były szczególnie zmiany o charakterze politycznym i ekonomicznym, zmiany o charakterze aksjologicznym, co znajduje wyraz zazwyczaj w nowych regulacjach prawnych oraz zmiany społeczne, uzewnętrznione w zachowaniach wyborczych oraz trendach, które odzwierciedlają badania opinii publicznej.
Dwudniowe seminarium w podwarszawskim Józefowie składało się z dwóch paneli. W czasie pierwszego panelu (sobota – 17 października) uczestnicy seminarium skupili się na wystąpieniu Jana Kowalczyka, który pokazał szeroką perspektywę zmian zachodzących w Unii Europejski, akcentując przede wszystkim zmiany polityczne i ekonomiczne. Referent wskazał, że Unia jest przede wszystkim platformą wymiany informacji i budowania interesów, co wymaga aktywnej postawy państw członkowskich, które przyjmują w tym względzie różne strategie działania (np. postawa aktywna, wyczekująca, nastawiona na kontestację, albo tworzenie sojuszy z mniejszymi partnerami). Referent wskazał zarazem, że interesy polityczne poszczególnych państw członkowskich są w największym stopniu napędzane interesami gospodarczymi. W czasie dyskusji uczestnicy seminarium skoncentrowali się na takich kwestiach jak: rola Niemiec i Francji w Unii Europejskiej; znaczenie państw małych w Unii; zawiązywanie sojuszy z innymi państwami, nowe technologie a przyszłość ekonomii w Unii; Unia Europejska jako globalny gracz w obszarze polityki i gospodarki.
Na drugi panel (niedziela – 18 października) złożyły się wystąpienia Jarosława Szymanka i Marka Grabowskiego. J. Szymanek podjął kwestię aksjologii i prawa, które buduje Unię Europejską, a zarazem tworzy napięcie między interesami państw członkowskich, które mają traktatowo gwarantowaną tożsamość konstytucyjna, a Unią która dąży do poszerzania swoich kompetencji, nawet przekraczając czasami linię demarkacyjną między kompetencjami państw członkowskich a kompetencjami Unii. Referent wskazał ponadto, że w obrębie Unii toczy się dziś zasadniczy spór aksjologiczny, który dowodzi tego, że choć Traktat Lizboński miał być „tylko traktatem”, to w rzeczywistości europejski establishment odczytuje go tak, jakby był on europejską konstytucją, której projekt odrzuciły narody państw członkowskich. Drugi z referentów, Marek Grabowski skoncentrował się na kwestiach społecznych, dowodząc jak bardzo zróżnicowaną strukturą jest Unia Europejska i jak różne priorytety mają poszczególne jej społeczeństwa. Referent, na podstawie procesów społecznych i badań sondażowych, pokazał też zasadnicze pola rywalizacji w Unii i niektórych jej państwach członkowskich. W czasie dyskusji uczestnicy seminarium skoncentrowali się na takich kwestiach jak: rozgraniczenie kompetencji między Unią a państwami członkowskimi; zasada subsydiarności; wspólne wartości, które tworzą Unię Europejską a zarazem nabierają autonomicznego znaczenia w prawie unijnym; kwestie światopoglądowe, które rodzą napięcia między Unią a państwami członkowskimi; procesy kontestowania Unii, co znalazło najpełniejszy wyraz w brexicie; rozmaite pomysłami reformy Unii.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.

Opublikuj komentarz